جهت کنترل ترک در بتن های حجیم چه اقداماتی باید انجام داد ؟
اصول ترمیم بتن 2
سازه های بتن حجیم در مدت زمان گیرش بتن همواره در معرض خطر ترک خوردگی هستند .
لذا روشهای ترمیم جهت کنترل ترک در بتن حجیم از اهمیت ویژه ای برخوردار است .
یکی از این روش ها جهت کنترل ترک در بتن حجیم روش تزریقی می باشد .
در این روش کنترل ترک در بتن حجیم ابتدا سوزن هایی به فاصله 3 تا 8 سانتیمتر از مرکز ترک به صورت مورب و متمایل به سمت ترک در بتن دریل می شود .
اصول ترمیم بتن 2
سپس محل تماس سوزن با سطح بتن با ماده مخصوص درزگیری می شود . سطح ترک در بتن حجیم نیز باید درزگیری شود .
معمولا عرض ماده درزگیری در سطح بتن بین 10 تا 20 سانتیمتر و ضخامت آن بین 3 تا 6 میلیمتر متغیر است .
بعد از اتمام این مرحله برای کنترل ترک در بتن حجیم مدت زمانی جهت گیرش ماده مخصوص درزگیری باید صبر نمود .
پس از گیرش ماده درزگیر ، با یک پمپ هیدرولیک رزین مخصوص بتن از سوزن پایینی تزریق می گردد .
پس از تراوش از سوزن های بعدی سریعا در سوزن ها بسته می شود . این کار تا آخرین سوزن ادامه می یابد .
نحوه کنترل ترک در بتن های الیافی چگونه است ؟
با ورود الیاف به بتن مستقل از مواد تشکیل دهنده ، 2 نوع وضعیت اصلی موازی و عمود بین ترک در بتن با پل زدن الیاف بین ترکها یکپارچگی بتن تا تغییر شکل های زیاد حفظ شده و مقاومت خمشی و کششی بتن به دلیل خاصیت دوزندگی الیاف در بتن بالا می رود .
استفاده از آرماتورها از دیدگاه میکروسکوپی در کنترل ترک در بتن مفید واقع نشده و حتی در صورت بروز ترک در بتن با پدیده خوردگی مواجه می شوند و در اثر ازدیاد ترک در بتن ، بتن کاملا از بین میرود .
اصول ترمیم بتن 2
عمق تخریب برای ترمیم بتن در سازه هایی که براساس خوردگی تخریب شده اند چقدر باید باشد؟
مشکل بزرگ در تعمیر اینگونه سازه ها تعیین عمق تخریب است . مسلما عمق تخریب تاپشت میلگردها خواهد بود .
نمی توان تخریب را تا رسیدن به سطح میلگردها انجام داد زیرا لازم است میلگردها را تمیز و اصلاح نمود .
بنابراین باید تخریب را تا پشت میلگردها ادامه داد . عمق تخریب باید تا حدی انجام شود که به منطقه ای با یون کلرکم برسیم .
رسیدن به یون کلرکمتر از حد آستانه خوردگی قطعی است
اما در حد قابل قبول تابع سیاست های تعمیرات اگر حد آستانه خوردگی را 35/0 و حداقل یون کلر بتن اولیه تازه را 15/0 درصد نزدیک شود عمر تعمیر میلگرد بیشتر خواهد شد .
اما ممکن است هزینه ها را به مقدار قابل توجهی افزایش دهد و یا عمر بخش های تعمیر نشده به مراتب کمتر از عمر مناطق تعمیر شده باشد که منطقی به نظر نمی رسد .
بهترین راه تهیه نمونه از عمق های مختلف و تعیین یون کلر می باشد تا تصمیم گیری در مورد عمق تخریب میسر گردد .
وقتی تا پشت میلگرد تخریب را ادامه می دهیم بایستی امکان قرارگیری بتن در اطراف میلگرد را فراهم کنیم .
به این منظور حداقل فاصله میلگرد تا بتن بایستی از حداکثر اندازه سنگدانه مصرفی بزرگتر باشد .
برخی توصیه می کنند در این مورد بهتر است این فاصله به مراتب بزرگتر از حداکثر اندازه سنگدانه مصرفی و در حدود 3 سانتیمتر باشد .
