انواع افزودنی های شیمیایی بتن کدام هستند؟

انواع افزودنی های شیمیایی بتن 1

افزودنی های شیمیایی بتن، به شش مجموعه دیرگیر کننده، حباب ساز، کاهنده آب، تسریع کننده، کاهنده جمع شدگی، روان کننده و ضد خوردگی تقسیم می شوند. در ادامه، به معرفی هر مورد از این افزودنی‌ها و تاثیر آن ها بر روی خاصیت بتن می پردازیم.

دیرگیر کننده بتن

«دیرگیر کننده» (Set Retarding)، آغاز واکنش شیمیایی لازم برای گیرش را به تاخیر می‌اندازد. این نوع از افزودنی‌ها معمولا برای رویارویی با شروع زودهنگام گیرش به جهت گرمای زیاد محیط مورد استفاده قرار می گیرند. به کار گیری دیرگیر کننده در هنگام ساخت پیاده‌روها سبب ساز ارتقا زمان موجود برای پرداخت بتن تازه، کاهش هزینه‌های مازاد ناشی از فعال سازی سایت بچینگ و کاهش احتمال رخ دادن سوراخ می شود. افزودن دیرگیر کننده به دال بتنی، مقاومت این سازه در قبال شکاف‌خوردگی را ارتقا می دهد.

اکثر دیرگیر کننده‌ها تحت عنوان کاهنده آب و حباب ساز نیز عمل می‌نمایند. شکر، به عنوان یک ماده دیرگیر کننده شناخته میشود. به ازای 0.06 درصد از این ماده خوراکی در یک واحد آب مورد استفاده برای ساخت‌و‌ساز بتن، زمان گیرش یک ساعت و 20 دقیقه ارتقاء می یابد.

حباب ساز بتن

«حباب ساز» (Air-Entrainment)، می تواند دوام بتن را در قبال تغییرات شدید دمایی ارتقاء دهد. این نوع از افزودنی‌ها منجر بهبود تلاش، کاهش آب انداختن و کاهش وارفتگی میگردند. حباب ساز، عملکرد در سرمای شدید و تغییرات آب و هوایی مداوم را بهبود می بخشد.

از سایر مزیت‌های افزودنی حباب ساز می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

مقاومت بالا در قبال خیس شدن و کم آب شدن مداوم
کارایی بالا
دوام بالا
حباب ساز مانند یک سپر فیزیکی در قبال شکاف‌های ناشی از تنش‌هایی میباشد که به جهت ارتقاء حجم آب بر اثر تغییرات دمایی به وجود میایند. این افزودنی‌ها با کل افزودنی‌های دیگر سازگار می باشند. با این وجود، به ازای استفاده از هریک درصد حباب ساز، مقاومت فشاری به میزان پنج درصد کاهش می یابد.

انواع افزودنی های شیمیایی بتن 1