انواع بلوک های بتنی
انواع بلوک های بتنی
بلوک متراکم
بلوک های متراکم بتنی از سیمان، شن،ماسه و سنگ درست شده اند. خواص متمایز آنها در نوع استقامت و سختی، استفاده از آنها را به راه حلی مناسب و مقرون به صرفه برای تولید دیوارهای مهم ساختمان که متحمل بار اصلی ساختمان میباشند، تبدیل کرده است.
بلوک های بتنی
از مزایای بلوک های( متراکم) می شود به موارد زیر اشاره کرد:
دوام بالا
استفاده مجدد در صورت ساخت آنها با ملات آهک
تحمل گرمای بالا
استحکام بالا
استفاده از ترکیب بازیافت شده
از معایب بلوک های متراکم می شود به موارد زیر اشاره کرد:
استفاده از شن، ماسه و سنگ های دست نخورده سبب تخریب منابع زمینی، دریایی و کاهش منابع طبیعی میشود.
مواد استفاده شده در‌این بلوک ها غیر قابل تجدید هستند.
استفاده از سیمان به گرم شدن زمین کمک می کند.
خواص عایقی این بلوک ها ضعیف است .
بلوک متراکم سبک
تولید این نوع بلوک در حجم بیشتر البته با مقاومت کمتر نسبت به بلوک های متراکم صورت میگیرد. بلوک های سبک وزن در هر دو دیوار داخلی و خارجی که فشار روی آنها تقریبا بیشتر میباشد و به عنوان بلوک های مالامال کننده در کفپوش های بتنی مورد استفاده قرار میگیرند. مزیت این نوع بلوک ها نسبت به بلوک های متراکم به نوع ترکیبات استفاده شده با درجه عایق بندی بالا و وزن سبک آنها بر میگردد.
استفاده آسان و وجود ابعاد بزرگتر از این نوع بلوک ها سبب صرفه جویی در زمان و هزینه میشود. بلوک های سبک وزن از ترکیب سیمان با یکی‌از ترکیبات طبیعی یا ترکیبات ساخته شده به دست انسان از جمله گرانول، سنگ رس خرد شده، خاکستر کوره و به میزان کمتر پمیس (مواد آتشفشانی) به وجود می‌آیند. غلظت ترکیبات اصولاً با استقامت و سختی بلوک ها متناسب میباشد. بنابراین، برای مثال تراکم هایی با وزن بسیار کم مانند شن ریزه و پمیس به خاطر عملکرد حرارتی عالی مورد استفاده قرار میگیرند.
از ویژگی های مثبت این نوع بلوک ها می شود به موارد زیر اشاره کرد:
تراکم حرارتی متوسط
قابلیت استفاده مجدد
عایق بندی مناسب
دوام بالا
قابلیت استفاده مجدد در صورت استفاده از ملات آهک در ترکیبات آن
کارایی بالا
از معایب این نوع بلوک ها می شود به موارد زیر اشاره کرد:
استفاده از خاک رس دست نخورده که تخریب منابع زمینی، دریایی و کاهش منابع طبیعی را در بردارد.
انرژی زیادی در تولید برخی از مصالح ساختمانی مصرف میشود.
استفاده از سیمان که منجر به گرم شدن زمین میشود.
بلوک اسفنجی
این بلوک ها به واسطه مصالح خود در اجرای ساختارهای دوگانه و عملکرد عایق بندی نسبت به سایر بلوک ها برتری دارند. با وجود محدودیت در کاربرد ساختاری در بنا های کم ارتفاع، بلوک های بتنی اسفنجی میتوانند عملکرد ساختاری شبیه با بلوک های متراکم و سبک وزن داشته باشند. بلوک ها از سیمان، آهک، شن و ماسه، خاکستر حاصل از سوخت و آب تشکیل‌شده اند. خاکستر حاصل از سوخت با شن، ماسه و آب ترکیب شده و دوغاب را تشکیل میدهد.
سپس پیش از مخلوط شدن با سیمان، آهک و مقدار کمی پودر آلومینیوم سولفات گرما داده میشود. آلومینیوم سولفات با آهک واکنش نشان داده و حباب های هیدروژنی ایجاد می کند. با ریختن این مخلوط درون قالب، هیدروژن پخش شده و جایگزین هوا میشود. وقتی ترکیب یک دست شد، به سایز استاندارد بلوک ها برش داده میشود و به اتوکلاو، جایی که فشار حرارتی برای ایجاد استقامت وجود دارد، منتقل میشود.
از ویژگی های بارز این بلوک ها می شود به موارد زیر اشاره کرد:
حجم گرمایی متوسط
استفاده از زباله های صنعتی به عنوان مواد تشکیل دهنده اولیه
خاصیت عایق بندی ایده آل
کاهش ۲۵ درصدی انرژی در پروسه ساخت‌و‌ساز
کارایی بالا
کاهش مصرف انرژی در حمل و نقل به دلیل وزن سبک آن
قابلیت جذب صوت
امکان استفاده دوباره به دلیل استفاده از ملات آهک در ترکیبات آن
از معایب این نوع بلوک ها می شود به موارد زیر اشاره کرد:
از مواد تجدید ناپذیر در تولید آن ها استفاده میشود.
این نوع بتن ها در معرض آسیب قرار دارند.
استفاده از آلومینیوم، سبب ایجاد کربن میشود.
استفاده از سیمان سبب گرم شدن زمین میشود.
